19

Jak Harry mówił, że jedziemy do domku nad morzem, to wyobrażałam sobie małą, drewnianą chatkę przy plaży, a nie to, co widzę teraz przed sobą. Stałam przed samochodem, patrząc na ogromny biały dom, który wyglądał jak prostokąty ułożone w grze Tetris. Niektóre z nich były bardziej wysunięte, inne mniej, każdy w inną stronę. Willa nie miała żadnego dachu, a wszystkie oprawki okien były czarne i idealnie komponowały się z ciemnoszarymi skałami, na których była położona posiadłość z bezpośrednim zejściem do plaży. Wokół domu stało kilka palm i inne egzotyczne rośliny, których nazw nie znam. Był też wielki taras, wyłożony ciemnobrązowym drewnem, a na środku niego znajdował się basen z krystalicznie czystą wodą.

W jednym momencie poczułam się, jak w filmie.

Tutaj było tak idealnie.

Tak bajecznie.

Dopóki nie zostałam chamsko szturchnięta w ramię przez Josha, który przeszedł obok mnie.

Spojrzałam na niego i automatycznie straciłam jakiekolwiek chęci spędzenia z nim czterech dni pod jednym dachem. Rozejrzałam się wokół i zauważyłam, że wszyscy chłopcy poszli obładowani walizkami do domu, a ja zostałam na parkingu z Eleanor. Dziewczyna spojrzała na mnie i uśmiechnęła się do mnie spod swojego ogromnego, kremowego kapelusza.

-Nie martw się. Też za nim nie przepadam.

Spojrzałam na nią lekko zdziwiona.

Czyżbym miała sojusznika?

-Aż tak to widać? – zapytałam i zaśmiałam się lekko, po czym spojrzałam znów w stronę chłopaków.

-Nie,  ale ci debile są na tyle tępi, że w życiu nie skapnęliby się, że nie życzymy sobie obecności Josha tutaj.

Przewróciła teatralnie oczami i poprawiła torebkę na ramieniu.

- Nie trawię go. Jest podejrzany. Wiedz, że jestem po twojej stronie, Chloe.

Uśmiechnęłam się do niej szczerze i odprowadziłam ją wzrokiem, po czym sama sięgnęłam do samochodu po swoją torebkę, spojrzałam jeszcze raz na willę i ruszyłam w jej stronę, modląc się, żebym przeżyła ten wyjazd.

Weszłam do pokoju, w którym miałam mieszkać i znów wybałuszyłam oczy ze zdziwienia. Ten „pokój” był chyba z 10 razy większy niż ten w moim domu. Ogromna przestrzeń, garderoba, własna łazienka, wyjście na śliczny balkonik z widokiem na ocean i wielkie łóżko z jedwabną pościelą, na której już leżał mój chłopak. Wtf?

-Co robisz w moim pokoju, Niall? – zapytałam, odkładając swoją torebkę na bok i podeszłam do łóżka.

Spojrzał na mnie i podniósł się, opierając się na łokciach.

-Mieszkam. – odparł rozbawiony.

Uniosłam brwi i weszłam na łóżko, po czym usiadłam naprzeciwko niego.

-Jak to mieszkasz?

-No normalnie, Close. Mieszkam.

-Close?

Zaśmiał się.

-Fajna ksywka, nie? Będę cię tak nazywał.

Spojrzał na mnie zadowolony, a ja się zaśmiałam.

Blondyn złapał mnie w talii i przysunął do siebie tak, że byłam pomiędzy jego nogami. Przygryzłam dolną wargę i spojrzałam na niego, na co on poruszał zabawnie brwiami i w sekundzie wpił się w moje usta, co ja odwzajemniłam i niemal od razu odsunęłam go delikatnie od siebie, śmiejąc się.

-Czyli mówisz, że będziemy razem mieszkać?

Pokiwał głową, szeroko się uśmiechając.

Rozejrzałam się wokół siebie.

-No to wiesz, że… Śpisz na ziemi? – spojrzałam na niego i uśmiechnęłam się słodko.

-Co? O nie nie, Close. Ja śpię tutaj.

Wysunęłam dolną wargę do przodu.

-Czyli ja mam spać na ziemi?

-Nie! Ty śpisz ze mną debilko. – zaśmiał się i znów musnął moje usta.

-O nie nie, kotku. Ja muszę pilnować swojej cnoty. – zrobiłam poważną minę.

Niall spojrzał na mnie dziwnie, po czym zaczął się śmiać.

-Przecież cię nie zgwałcę.

Zaśmiałam się.

-Przecież wiem. Żartowałam. – przewróciłam oczami, wystawiłam do niego język i wstałam z łóżka. Kucnęłam przy swojej walizce, otworzyłam ją i wyciągnęłam z niej strój kąpielowy.

-Będziesz się przebierała przy mnie?

Usłyszałam za sobą i wyobraziłam sobie tą jego cwaną minę i oczy pełne pożądania. Mimo tego nawet się nie obejrzałam, tylko przewróciłam teatralnie oczami i zamknęłam walizkę. Stwierdziłam, że trochę się z niego pośmieję, więc wstałam, chwytając do ręki strój i obróciłam się do niego. Ściągnęłam powoli bluzkę i rzuciłam ją gdzieś na bok, czując na sobie jego wzrok. To samo zrobiłam ze spodniami i spojrzałam na swojego chłopaka, który gapił się na mnie z szeroko otwartymi oczami, widocznie zdziwiony moją nagłą śmiałością. Zaśmiałam się pod nosem i sięgnęłam za plecy, jednym ruchem odpięłam stanik wciąż go przytrzymując.

-Serio? – jęknął Niall. Ewidentnie nie mógł uwierzyć, że się przed nim rozbieram.

-Nie. – odparłam i śmiejąc się, pobiegłam szybko do łazienki, zamykając się na klucz.

-Jesteś wredna, Chloe!

Usłyszałam za drzwiami jego śmiech i sama również zaczęłam się śmiać, po czym przebrałam się na spokojnie w strój kąpielowy, włosy związałam w luźnego koka i wyszłam z łazienki. Ku mojemu zdziwieniu blondyna nie było w pokoju.

Pewnie udaje że się obraził.

Zaśmiałam się pod nosem, wrzuciłam do torebki krem do opalania, telefon, okulary itd., chwyciłam klucze i wyszłam z pokoju, zamykając go na klucz. Wrzuciłam klucze do torebki i odwróciłam się, ale odruchowo przywarłam plecami do drzwi. Przyłożyłam dłoń do klatki piersiowej, próbując opanować nagłe przyspieszenie bicia serca. Wzięłam głęboki oddech i spojrzałam na Josha, opartego o ścianę naprzeciwko, z fajką w ustach. Był tak cholernie rozbawiony moją reakcją.

Znów dałam mu wygrać. Nie potrafię pokazać mu, że jestem ponad to, że mnie to nie rusza. Ciągle tylko daję mu do zrozumienia, że się go boję i ma nade mną przewagę. Może mną manipulować.

-Co tam, mała?

-Daruj sobie Josh. – odparłam, wymuszając na sobie opanowany ton głosu.

-Tylko mi tu nie zemdlej. Wiem, że cię podniecam, ale możemy się pobawić później.

Zaśmiałam się gorzko.

-Jesteś żałosny. – powiedziałam i przewróciłam oczami, po czym odsunęłam się od drzwi i skierowałam się w stronę schodów, jednak po chwili zostałam z powrotem przyciśnięta do ściany. Spojrzałam przestraszona na chłopaka.

-Nazwij mnie tak jeszcze raz suko, to tego pożałujesz. – syknął przez zaciśnięte zęby, splunął obok mnie i zostawił mnie samą, odchodząc do swojego pokoju.

Zostałam tak jeszcze przez chwilę, nie będąc pewna tego, co się przed chwilą stało, po czym osunęłam się po ścianie w dół i usiadłam, chowając twarz między kolana, obejmując je rękami. 

Nie wiem ile tam siedziałam, aż usłyszałam nad sobą cichy szept.

-Chloe?

Podniosłam wzrok i zamrugałam parę razy, po czym wytarłam palcami łzy, które rozmazywały mi widok i spojrzałam na Emmę, stojącą nade mną.

-Chloe, co się stało?

Momentalnie kucnęła przy mnie i ujęła moją twarz w dłonie. Jednak ja zignorowałam jej pytanie.

-Czemu nie jesteś na plaży, z resztą?
-Szukałam cię. Muszę ci coś powiedzieć. - przygryzła dolną wargę i rozejrzała się szybko wokół.

Poprawiłam się na ziemi i spojrzałam uważnie na przyjaciółkę.

-Ten cały Josh... - wzdrygnęłam się na dźwięk jego imienia - On... On chciał... Chciał się ze mną przelizać, albo nawet coś więcej... Że chciał to nic, ale on prawie mnie do tego zmusił, Chloe. Boję się go - szepnęła.

Przepraszam was! ♥

Miałam tyle nauki, że nie ogarniałam niczego. 

Do tego jeszcze próby taneczne i występ. W ogóle nie miałam czasu dla siebie. 

Dzisiaj na szybko coś napisałam, ale rozdział bardo krótki i żadnej konkretnej intrygi, ale nadrobię to. Będę teraz dodawała częściej rozdziały, niedługo pojawi się dość długi, jak tylko się za niego zabiorę.

Obserwujcie mnie na tt @nialler_insane ♥